Minsan sa Apat na Taon

Sa mapagmahal na buwan ng taon
Dumarating ang isang araw
Na minsan lang magpakita sa apat na taon
Malaking biyaya ang araw na ito sa kanya
Sapagkat bawas ang kanyang pagkukulang
Kung ihahambing sa ibang mga kapatid nito

Maliban sa kanyang hatid na kagalakan
Hatid din niya ang mga himalang
Nagdudulot ni kabutihan o kasamaan
Para sa mga isinilang sa araw na ito
Hindi agad nawawala ang kanilang kabataan
Ngunit napa-aga ang dalaw ni Kamatayan

Para sa mga nagsusumikap
Inilaan pa sila ng isang araw
Ng paggawa para sa kaunlaran
Para sa mga nag-aabang lamang
Isang araw pa ng pagdurusa
Para sa biyayang kailanman ay hindi darating

Kung maaari lang tayong pagbigyan
Ng dumadalaw na araw na ito
Para itama lahat ng kamaliang nagawa
Sa loob ng apat na taong bago siya dumating
Nang tayo ay makahinga ng maluwag
Sa susunod na apat na taon
Bago ang kanyang muling pagbalik
Sa pangakong tayo ay magbabago